سورة النجم - سورة 53 - تعداد آيه 62

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيمِ

  1. وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى

  2. مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى

  3. وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى

  4. إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى

  5. عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى

  6. ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى

  7. وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى

  8. ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى

  9. فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى

  10. فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى

  11. مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى

  12. أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى

  13. وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى

  14. عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى

  15. عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى

  16. إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى

  17. مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى

  18. لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى

  19. أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى

  20. وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى

  21. أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى

  22. تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَى

  23. إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى

  24. أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى

  25. فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى

  26. وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء وَيَرْضَى

  27. إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى

  28. وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا

  29. فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا

  30. ذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى

  31. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى

  32. الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى

  33. أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى

  34. وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى

  35. أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى

  36. أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى

  37. وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى

  38. أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى

  39. وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى

  40. وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى

  41. ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى

  42. وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى

  43. وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى

  44. وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا

  45. وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى

  46. مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى

  47. وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى

  48. وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى

  49. وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى

  50. وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَى

  51. وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى

  52. وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى

  53. وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى

  54. فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى

  55. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى

  56. هَذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَى

  57. أَزِفَتْ الْآزِفَةُ

  58. لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ

  59. أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ

  60. وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ

  61. وَأَنتُمْ سَامِدُونَ

  62. فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ( سجده واجب)

 

 

سوره النجم

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

سوگند به ستاره هنگامى كه افول مى‏كند، (1)

كه هرگز دوست شما ( محمد «ص‏») منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است، (2)

و هرگز از روى هواى نفس سخن نمى‏گويد! (3)

آنچه مى‏گويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست! (4)

آن كس كه قدرت عظيمى دارد ( جبرئيل امين) او را تعليم داده است; (5)

همان كس كه توانايى فوق العاده دارد; او سلطه يافت... (6)

در حالى كه در افق اعلى قرار داشت! (7)

سپس نزديكتر و نزديكتر شد... (8)

تا آنكه فاصله او (با پيامبر) به اندازه فاصله دو كمان يا كمتر بود; (9)

در اينجا خداوند آنچه را وحى كردنى بود به بنده‏اش وحى نمود. (10)

قلب (پاك او) در آنچه ديد هرگز دروغ نگفت. (11)

آيا با او درباره آنچه (با چشم خود) ديده مجادله مى‏كنيد؟! (12)

و بار ديگر نيز او را مشاهده كرد، (13)

نزد «سدرة المنتهى‏»، (14)

كه «جنت الماوى‏» در آنجاست! (15)

در آن هنگام كه چيزى ( نور خيره‏كننده‏اى) سدرة المنتهى را پوشانده بود، (16)

او پاره‏اى از آيات و نشانه‏هاى بزرگ پروردگارش را ديد! (18)

به من خبر دهيد آيا بتهاى «لات‏» و «عزى‏»... (19)

و «منات‏» كه سومين آنهاست (دختران خدا هستند)؟! (20)

آيا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! (در حالى كه بزعم شما دختران كم ارزش‏ترند!) (21)

در اين صورت اين تقسيمى ناعادلانه است! (22)

اينها فقط نامهايى است كه شما و پدرانتان بر آنها گذاشته‏ايد (نامهايى بى‏محتوا و اسمهايى بى مسما)، و هرگز خداوند دليل و حجتى بر آن نازل نكرده; آنان فقط از گمانهاى بى‏اساس و هواى نفس پيروى مى‏كنند در حالى كه هدايت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است! (23)

يا آنچه انسان تمنا دارد به آن مى‏رسد؟! (24)

در حالى كه آخرت و دنيا از آن خداست! (25)

و چه بسيار فرشتگان آسمانها كه شفاعت آنها سودى نمى‏بخشد مگر پس از آنكه خدا براى هر كس بخواهد و راضى باشد اجازه (شفاعت) دهد! (26)

كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، فرشتگان را دختر (خدا) نامگذارى مى‏كنند! (27)

آنها هرگز به اين سخن دانشى ندارند، تنها از گمان بى‏پايه پيروى مى‏كنند با اينكه «گمان‏» هرگز انسان را از حق بى‏نياز نمى‏كند!(28)

حال كه چنين است از كسى كه از ياد ما روى مى‏گرداند و جز زندگى مادى دنيا را نمى‏طلبد، اعراض كن! (29)

اين آخرين حد آگاهى آنهاست; پروردگار تو كسانى را كه از راه او گمراه شده‏اند بهتر مى‏شناسد، و (همچنين) هدايت‏يافتگان را از همه بهتر مى‏شناسد! (30)

و براى خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تا بدكاران را به كيفر كارهاى بدشان برساند و نيكوكاران را در برابر اعمال نيكشان پاداش دهد! (31)

همانها كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى مى‏كنند، جز گناهان صغيره (كه گاه آلوده آن مى‏شوند); آمرزش پروردگار تو گسترده است; او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام كه شما را از زمين آفريد و در آن موقع كه بصورت جنينهايى در شكم مادرانتان بوديد; پس خودستايى نكنيد، او پرهيزگاران را بهتر مى‏شناسد! (32)

آيا ديدى آن كس را كه (از اسلام -يا انفاق-) روى گردان شد؟! (33)

و كمى عطا كرد، و از بيشتر امساك نمود! (34)

آيا نزد او علم غيب است و مى‏بيند (كه ديگران مى‏توانند گناهان او را بر دوش گيرند)؟! (35)

يا از آنچه در كتب موسى نازل گرديده با خبر نشده است؟! (36)

و در كتب ابراهيم، همان كسى كه وظيفه خود را بطور كامل ادا كرد، (37)

كه هيچ كس بار گناه ديگرى را بر دوش نمى‏گيرد، (38)

و اينكه براى انسان بهره‏اى جز سعى و كوشش او نيست، (39)

و اينكه تلاش او بزودى ديده مى‏شود، (40)

سپس به او جزاى كافى داده خواهد شد! (41)

(و آيا از كتب پيشين انبيا به او نرسيده است) كه همه امور به پروردگارت منتهى مى‏گردد؟! (42)

و اينكه اوست كه خنداند و گرياند، (43)

و اوست كه ميراند و زنده كرد، (44)

و اوست كه دو زوج نر و ماده را آفريد... (45)

از نطفه‏اى هنگامى كه خارج مى‏شود (و در رحم مى‏ريزد)، (46)

و اينكه بر خداست ايجاد عالم ديگر (تا عدالت اجرا گردد)، (47)

و اينكه اوست كه بى‏نياز كرد و سرمايه باقى بخشيد، (48)

و اينكه اوست پروردگار ستاره «شعرا»! (49)

(و آيا به انسان نرسيده است كه در كتب انبياى پيشين آمده) كه خداوند قوم «عاد نخستين س‏ذللّه را هلاك كرد؟! (50)

و همچنين قوم «ثمود» را، و كسى از آنان را باقى نگذارد! (51)

و نيز قوم نوح را پيش از آنها، چرا كه آنان از همه ظالمتر و طغيانگرتر بودند! (52)

و نيز شهرهاى زير و رو شده (قوم لوط) را فرو كوبيد، (53)

سپس آنها را با عذاب سنگين پوشانيد! (54)

(بگو:) در كدام يك از نعمتهاى پروردگارت ترديد دارى؟! (55)

اين (پيامبر) بيم‏دهنده‏اى از بيم‏دهندگان پيشين است! (56)

آنچه بايد نزديك شود، نزديك شده است (و قيامت فرامى‏رسد)، (57)

و هيچ كس جز خدا نمى‏تواند سختيهاى آن را برطرف سازد! (58)

آيا از اين سخن تعجب مى‏كنيد، (59)

و مى‏خنديد و نمى‏گرييد، (60)

و پيوسته در غفلت و هوسرانى به سر مى‏بريد؟! (61)

حال كه چنين است همه براى خدا سجده كنيد و او را بپرستيد! (62) 

 

 

هم احساس