1. الرَّحْمَنُ

2. عَلَّمَ الْقُرْآنَ

3. خَلَقَ الْإِنسَانَ

4. عَلَّمَهُ الْبَيَانَ

5. الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ

6. وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ

7. وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ

8. أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ

9. وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ

10. وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ

11. فِيهَا فَاكِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَكْمَامِ

12. وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّيْحَانُ

13. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

14. خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ كَالْفَخَّارِ

15. وَخَلَقَ الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ

16. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

17. رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ

18. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

19. مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ

20. بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ

21. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

22. يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ

23. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

24. وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ

25. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

26. كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ

27. وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ

28. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

29. يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ

30. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

31. سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَا الثَّقَلَانِ

32. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

33. يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ

34. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

35. يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ

36. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

37. فَإِذَا انشَقَّتِ السَّمَاء فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ

38. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

39. فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ

40. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

41. يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ

42. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

43. هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ

44. يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ

45. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

46. وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ

47. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

48. ذَوَاتَا أَفْنَانٍ

49. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

50. فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ

51. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

52. فِيهِمَا مِن كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ

53. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

54. مُتَّكِئِينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ

55. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

56. فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ

57. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

58. كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ

59. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

60. هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ

61. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

62. وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ

63. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

64. مُدْهَامَّتَانِ

65. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

66. فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ

67. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

68. فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ

69. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

70. فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ

71. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

72. حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ

73. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

74. لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ

75. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

76. مُتَّكِئِينَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ

77. فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

78. تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ 

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

خداوند رحمان، (1)

قرآن را تعليم فرمود، (2)

انسان را آفريد، (3)

و به او «بيان‏» را آموخت. (4)

خورشيد و ماه با حساب منظمى مى‏گردند، (5)

و گياه و درخت براى او سجده مى‏كنند! (6)

و آسمان را برافراشت، و ميزان و قانون (در آن) گذاشت، (7)

تا در ميزان طغيان نكنيد (و از مسير عدالت منحرف نشويد)، (8)

و وزن را بر اساس عدل برپا داريد و ميزان را كم نگذاريد! (9)

زمين را براى خلايق آفريد، (10)

كه در آن ميوه‏ها و نخلهاى پرشكوفه است، (11)

و دانه‏هايى كه همراه با ساقه و برگى است كه بصورت كاه درمى‏آيد، و گياهان خوشبو! (12)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‏كنيد (شما اى گروه جن و انس)؟! (13)

انسان را از گل خشكيده‏اى همچون سفال آفريد، (14)

و جن را از شعله‏هاى مختلط و متحرك آتش خلق كرد! (15)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (16)

او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است! (17)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (18)

دو درياى مختلف (شور و شيرين، گرم و سرد) را در كنار هم قرار داد، در حالى كه با هم تماس دارند; (19)

در ميان آن دو برزخى است كه يكى بر ديگرى غلبه نمى‏كند (و به هم نمى‏آميزند)! (20)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (21)

از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى‏شود. (22)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (23)

و براى اوست كشتيهاى ساخته شده كه در دريا به حركت درمى‏آيند و همچون كوهى هستند! (24)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (25)

همه كسانى كه روى آن ( زمين) هستند فانى مى‏شوند، (26)

و تنها ذات ذوالجلال و گرامى پروردگارت باقى مى‏ماند! (27)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (28)

تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا مى‏كنند، و او هر روز در شان و كارى است! (29)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (30)

بزودى به حساب شما مى‏پردازيم اى دو گروه انس و جن! (31)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (32)

اى گروه جن و انس! اگر مى‏توانيد از مرزهاى آسمانها و زمين بگذريد، پس بگذريد، ولى هرگز نمى‏توانيد، مگر با نيرويى (فوق العاده)! (33)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (34)

شعله‏هايى از آتش بى‏دود، و دودهايى متراكم بر شما فرستاده مى‏شود; و نمى‏توانيد از كسى يارى بطلبيد! (35)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (36)

در آن هنگام كه آسمان شكافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناكى رخ مى‏دهد كه تاب تحمل آن را نخواهيد داشت)! (37)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (38)

در آن روز هيچ كس از انس و جن از گناهش سؤال نمى‏شود (و همه چيز روشن است)! (39)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (40)

مجرمان از چهره‏هايشان شناخته مى‏شوند; و آنگاه آنها را از موهاى پيش سر، و پاهايشان مى‏گيرند (و به دوزخ مى‏افكنند)! (41)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (42)

اين همان دوزخى است كه مجرمان آن را انكار مى‏كردند! (43)

امروز در ميان آن و آب سوزان در رفت و آمدند! (44)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (45)

و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتى است! (46)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (47)

(آن دو باغ بهشتى) داراى انواع نعمتها و درختان پرطراوت است! (48)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (49)

در آنها دو چشمه هميشه جارى است! (50)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (51)

در آن دو، از هر ميوه‏اى دو نوع وجود دارد (هر يك از ديگرى بهتر)! (52)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (53)

اين در حالى است كه آنها بر فرشهايى تكيه كرده‏اند با آسترهائى از ديبا و ابريشم، و ميوه‏هاى رسيده آن دو باغ بهشتى در دسترس است! (54)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (55)

در آن باغهاى بهشتى زنانى هستند كه جز به همسران خود عشق نمى‏ورزند; و هيچ انس و جن پيش از اينها با آنان تماس نگرفته است. (56)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (57)

آنها همچون ياقوت و مرجانند! (58)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (59)

آيا جزاى نيكى جز نيكى است؟! (60)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (61)

و پايين تر از آنها، دو باغ بهشتى ديگر است. (62)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (63)

هر دو خرم و سرسبزند! (64)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (65)

در آنها دو چشمه جوشنده است! (66)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (67)

در آنها ميوه‏هاى فراوان و درخت خرما و انار است! (68)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (69)

و در آن باغهاى بهشتى زنانى نيكو خلق و زيبايند! (70)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (71)

حوريانى كه در خيمه‏هاى بهشتى مستورند! (72)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (73)

هيچ انس و جن پيش از ايشان با آنها تماس نگرفته (و دوشيزه‏اند)! (74)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (75)

اين در حالى است كه بهشتيان بر تختهايى تكيه زده‏اند كه با بهترين و زيباترين پارچه‏هاى سبزرنگ پوشانده شده است. (76)

پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟! (77)

پربركت و زوال‏ناپذير است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو! (78)