1. إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ

2. لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ

3. خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ

4. إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا

5. وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا

6. فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا

7. وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً

8. فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ

9. وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ

10. وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ

11. أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ

12. فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

13. ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ

14. وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ

15. عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ

16. مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ

17. يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ

18. بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ

19. لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ

20. وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ

21. وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ

22. وَحُورٌ عِينٌ

23. كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ

24. جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

25. لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا

26. إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا

27. وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ

28. فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ

29. وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ

30. وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ

31. وَمَاء مَّسْكُوبٍ

32. وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ

33. لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ

34. وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ

35. إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء

36. فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا

37. عُرُبًا أَتْرَابًا

38. لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ

39. ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ

40. وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ

41. وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ

42. فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ

43. وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ

44. لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ

45. إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ

46. وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ

47. وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ

48. أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ

49. قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ

50. لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ

51. ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ

52. لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ

53. فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ

54. فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ

55. فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ

56. هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ

57. نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ

58. أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ

59. أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ

60. نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ

61. عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ

62. وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ

63. أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ

64. أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ

65. لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ

66. إِنَّا لَمُغْرَمُونَ

67. بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ

68. أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ

69. أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ

70. لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ

71. أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ

72. أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ

73. نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ

74. فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ

75. فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ

76. وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ

77. إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ

78. فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ

79. لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ

80. تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ

81. أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ

82. وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ

83. فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ

84. وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ

85. وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ

86. فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ

87. تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ

88. فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ

89. فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ

90. وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ

91. فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ

92. وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ

93. فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ

94. وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ

95. إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ

96. فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ 

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

هنگامى كه واقعه عظيم (قيامت) واقع شود، (1)

هيچ كس نمى‏تواند آن را انكار كند! (2)

(اين واقعه) گروهى را پايين مى‏آورد و گروهى را بالا مى‏برد! (3)

در آن هنگام كه زمين بشدت به لرزه درمى‏آيد، (4)

و كوه‏ها در هم كوبيده مى‏شود، (5)

و بصورت غبار پراكنده درمى‏آيد، (6)

و شما سه گروه خواهيد بود! (7)

(نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند); چه سعادتمندان و خجستگانى! (8)

گروه ديگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانى! (9)

و (سومين گروه) پيشگامان پيشگامند، (10)

آنها مقربانند! (11)

در باغهاى پرنعمت بهشت (جاى دارند)! (12)

گروه زيادى (از آنها) از امتهاى نخستينند، (13)

و اندكى از امت آخرين! (14)

آنها ( مقربان) بر تختهايى كه صف‏كشيده و به هم پيوسته است قراردارند، (15)

در حالى كه بر آن تكيه زده و رو به روى يكديگرند! (16)

نوجوانانى جاودان (در شكوه و طراوت) پيوسته گرداگرد آنان مى‏گردند، (17)

با قدحها و كوزه‏ها و جامهايى از نهرهاى جارى بهشتى (و شراب طهور)! (18)

اما شرابى كه از آن درد سر نمى‏گيرند و نه مست مى‏شوند! (19)

و ميوه‏هايى از هر نوع كه انتخاب كنند، (20)

و گوشت پرنده از هر نوع كه مايل باشند! (21)

و همسرانى از حور العين دارند، (22)

همچون مرواريد در صدف پنهان! (23)

اينها پاداشى است در برابر اعمالى كه انجام مى‏دادند! (24)

در آن (باغهاى بهشتى) نه لغو و بيهوده‏اى مى‏شنوند نه سخنان گناه آلود; (25)

تنها چيزى كه مى‏شنوند «سلام‏» است «سلام‏»! (26)

و اصحاب يمين و خجستگان، چه اصحاب يمين و خجستگانى! (27)

آنها در سايه درختان «سدر» بى‏خار قرار دارند، (28)

و در سايه درخت «طلح‏» پربرگ ( درختى خوشرنگ و خوشبو)، (29)

و سايه كشيده و گسترده، (30)

و در كنار آبشارها، (31)

و ميوه‏هاى فراوان، (32)

كه هرگز قطع و ممنوع نمى‏شود، (33)

و همسرانى بلندمرتبه! (34)

ما آنها را آفرينش نوينى بخشيديم، (35)

و همه را دوشيزه قرار داديم، (36)

زنانى كه تنها به همسرشان عشق مى‏ورزند و خوش زبان و فصيح و هم سن و سالند! (37)

اينها همه براى اصحاب يمين است، (38)

كه گروهى از امتهاى نخستينند،(39)

و گروهى از امتهاى آخرين! (40)

و اصحاب شمال، چه اصحاب شمالى (كه نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده مى‏شود)! (41)

آنها در ميان بادهاى كشنده و آب سوزان قرار دارند، (42)

و در سايه دودهاى متراكم و آتشزا! (43)

سايه‏اى كه نه خنك است و نه آرامبخش! (44)

آنها پيش از اين (در عالم دنيا) مست و مغرور نعمت بودند، (45)

و بر گناهان بزرگ اصرار مى‏ورزيدند، (46)

و مى‏گفتند: «هنگامى كه ما مرديم و خاك و استخوان شديم، آيا برانگيخته خواهيم شد؟! (47)

يا نياكان نخستين ما (برانگيخته مى‏شوند)؟!» (48)

بگو: «اولين و آخرين، (49)

همگى در موعد روز معينى گردآورى مى‏شوند، (50)

سپس شما اى گمراهان تكذيب‏كننده! (51)

قطعا از درخت زقوم مى‏خوريد، (52)

و شكمها را از آن پر مى‏كنيد، (53)

و روى آن از آب سوزان مى‏نوشيد، (54)

و همچون شتران مبتلا به بيمارى عطش، از آن مى‏آشاميد! (55)

اين است وسيله پذيرايى از آنها در قيامت! (56)

»ما شما را آفريديم; پس چرا (آفرينش مجدد را) تصديق نمى‏كنيد؟! (57)

آيا از نطفه‏اى كه در رحم مى‏ريزيد آگاهيد؟! (58)

آيا شما آن را (در دوران جنينى) آفرينش (پى در پى) مى‏دهيد يا ما آفريدگاريم؟! (59)

ما در ميان شما مرگ را مقدر ساختيم; و هرگز كسى بر ما پيشى نمى‏گيرد! (60)

تا گروهى را به جاى گروه ديگرى بياوريم و شما را در جهانى كه نمى‏دانيد آفرينش تازه‏اى بخشيم! (61)

شما عالم نخستين را دانستيد; چگونه متذكر نمى‏شويد (كه جهانى بعد از آن است)؟! (62)

آيا هيچ درباره آنچه كشت مى‏كنيد انديشيده‏ايد؟! (63)

آيا شما آن را مى‏رويانيد يا ما مى‏رويانيم؟! (64)

هرگاه بخواهيم آن را مبدل به كاه در هم كوبيده مى‏كنيم كه تعجب كنيد! (65)

(بگونه‏اى كه بگوييد:) براستى ما زيان كرده‏ايم، (66)

بلكه ما بكلى محروميم! (67)

آيا به آبى كه مى‏نوشيد انديشيده‏ايد؟! (68)

آيا شما آن را از ابر نازل كرده‏ايد يا ما نازل مى‏كنيم؟! (69)

هرگاه بخواهيم، اين آب گوارا را تلخ و شور قرار مى‏دهيم; پس چرا شكر نمى‏كنيد؟! (70)

آيا درباره آتشى كه مى‏افروزيد فكر كرده‏ايد؟! (71)

آيا شما درخت آن را آفريده‏ايد يا ما آفريده‏ايم؟! (72)

ما آن را وسيله يادآورى (براى همگان)و وسيله زندگى براى مسافران قرار داده‏ايم! (73)

حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او را پاك و منزه بشمار)! (74)

سوگند به جايگاه ستارگان (و محل طلوع و غروب آنها)! (75)

و اين سوگندى است بسيار بزرگ، اگر بدانيد! (76)

كه آن، قرآن كريمى است، (77)

كه در كتاب محفوظى جاى دارد، (78)

و جز پاكان نمى‏توانند به آن دست زنند ( دست يابند). (79)

آن از سوى پروردگار عالميان نازل شده; (80)

آيا اين سخن را ( اين قرآن را با اوصافى كه گفته شد) سست و كوچك مى‏شمريد، (81)

و به جاى شكر روزيهايى كه به شما داده شده آن را تكذيب مى‏كنيد؟! (82)

پس چرا هنگامى كه جان به گلوگاه مى‏رسد (توانايى بازگرداندن آن را نداريد)؟! (83)

و شما در اين حال نظاره مى‏كنيد (و كارى از دستتان ساخته نيست); (84)

و ما از شما به او نزديكتريم ولى نمى‏بينيد! (85)

اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمى‏شويد، (86)

پس آن (روح) را بازگردانيد اگر راست مى‏گوييد! (87)

پس اگر او از مقربان باشد، (88)

در روح و ريحان و بهشت پرنعمت است! (89)

اما اگر از اصحاب يمين باشد، (90)

(به او گفته مى‏شود:) سلام بر تو از سوى دوستانت كه از اصحاب يمينند! (91)

اما اگر او از تكذيب‏كنندگان گمراه باشد، (92)

با آب جوشان دوزخ از او پذيرايى مى‏شويد! (93)

و سرنوشت او ورود در آتش جهنم است، (94)

اين مطلب حق و يقين است! (95)

پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او را منزه بشمار)! (96)