1. عَمَّ يَتَسَاءلُونَ

2. عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ

3. الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ

4. كَلَّا سَيَعْلَمُونَ

5. ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ

6. أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا

7. وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا

8. وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا

9. وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا

10. وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا

11. وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا

12. وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا

13. وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا

14. وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجًا

15. لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا

16. وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا

17. إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا

18. يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا

19. وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا

20. وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا

21. إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا

22. لِلْطَّاغِينَ مَآبًا

23. لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا

24. لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا

25. إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا

26. جَزَاء وِفَاقًا

27. إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا

28. وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا

29. وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا

30. فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا

31. إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا

32. حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا

33. وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا

34. وَكَأْسًا دِهَاقًا

35. لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا

36. جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَابًا

37. رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا

38. يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا

39. ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا

40. إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا 

به نام خداوند بخشنده مهربان

آنها از چه چيز از يكديگر سؤال مى‏كنند؟! (1)

از خبر بزرگ و پراهميت (رستاخيز)! (2)

همان خبرى كه پيوسته در آن اختلاف دارند! (3)

چنين نيست كه آنها فكر مى‏كنند، و بزودى مى‏فهمند! (4)

باز هم چنين نيست كه آنها مى‏پندارند، و بزودى مى‏فهمند (كه قيامت حق است)! (5)

آيا زمين را محل آرامش (شما) قرار نداديم؟! (6)

و كوه‏ها را ميخهاى زمين؟! (7)

و شما را بصورت زوجها آفريديم! (8)

و خواب شما را مايه آرامشتان قرار داديم، (9)

و شب را پوششى (براى شما)، (10)

و روز را وسيله‏اى براى زندگى و معاش! (11)

و بر فراز شما هفت (آسمان) محكم بنا كرديم! (12)

و چراغى روشن و حرارت‏بخش آفريديم! (13)

و از ابرهاى باران‏زا آبى فراوان نازل كرديم، (14)

تا بوسيله آن دانه و گياه بسيار برويانيم، (15)

و باغهايى پردرخت! (16)

(آرى) روز جدايى، ميعاد همگان است! (17)

روزى كه در «صور» دميده مى‏شود و شما فوج فوج (به محشر) مى‏آييد! (18)

و آسمان گشوده مى‏شود و بصورت درهاى متعددى درمى‏آيد! (19)

و كوه‏ها به حركت درمى‏آيد و بصورت سرابى مى‏شود! (20)

مسلما (در آن روز) جهنم كمينگاهى است بزرگ، (21)

و محل بازگشتى براى طغيانگران! (22)

مدتهاى طولانى در آن مى‏مانند! (23)

در آنجا نه چيز خنكى مى‏چشند و نه نوشيدنى گوارايى، (24)

جز آبى سوزان و مايعى از چرك و خون! (25)

اين مجازاتى است موافق و مناسب (اعمالشان)! (26)

چرا كه آنها هيچ اميدى به حساب نداشتند، (27)

و آيات ما را بكلى تكذيب كردند! (28)

و ما همه چيز را شمارش و ثبت كرده‏ايم! (29)

پس بچشيد كه چيزى جز عذاب بر شما نمى‏افزاييم! (30)

مسلما براى پرهيزگاران نجات و پيروزى بزرگى است: (31)

باغهايى سرسبز، و انواع انگورها، (32)

و حوريانى بسيار جوان و هم‏سن و سال، (33)

و جامهايى لبريز و پياپى (از شراب طهور)! (34)

در آنجا نه سخن لغو و بيهوده‏اى مى‏شنوند و نه دروغى! (35)

اين كيفرى است از سوى پروردگارت و عطيه‏اى است كافى! (36)

همان پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هيچ كس حق ندارد بى اجازه او سخنى بگويد (يا شفاعتى كند)! (37)

« روزى كه «روح‏» و «ملائكه‏» در يك صف مى‏ايستند و هيچ يك، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمى‏گويند، و (آنگاه كه مى‏گويند) درست مى‏گويند! (38)

آن روز حق است; هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برمى‏گزيند! (39)

و ما شما را از عذاب نزديكى بيم داديم! اين عذاب در روزى خواهد بود كه انسان آنچه را از قبل با دستهاى خود فرستاده مى‏بيند، و كافر مى‏گويد: «اى كاش خاك بودم (و گرفتار عذاب نمى‏شدم)!» (40)