1. إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ

2. وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ

3. وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ

4. وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ

5. وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ

6. وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ

7. وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ

8. وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ

9. بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ

10. وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ

11. وَإِذَا السَّمَاء كُشِطَتْ

12. وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ

13. وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ

14. عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ

15. فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ

16. الْجَوَارِ الْكُنَّسِ

17. وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ

18. وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ

19. إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ

20. ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ

21. مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ

22. وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ

23. وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ

24. وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ

25. وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ

26. فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ

27. إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ

28. لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ

29. وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاء اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ 

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

در آن هنگام كه خورشيد در هم پيچيده شود، (1)

و در آن هنگام كه ستارگان بى‏فروغ شوند، (2)

و در آن هنگام كه كوه‏ها به حركت درآيند، (3)

و در آن هنگام كه باارزش‏ترين اموال به دست فراموشى سپرده شود، (4)

و در آن هنگام كه وحوش جمع شوند، (5)

و در آن هنگام كه درياها برافروخته شوند، (6)

و در آن هنگام كه هر كس با همسان خود قرين گردد، (7)

و در آن هنگام كه از دختران زنده به گور شده سؤال شود: (8)

به كدامين گناه كشته شدند؟! (9)

و در آن هنگام كه نامه‏هاى اعمال گشوده شود، (10)

و در آن هنگام كه پرده از روى آسمان برگرفته شود، (11)

و در آن هنگام كه دوزخ شعله‏ور گردد، (12)

و در آن هنگام كه بهشت نزديك شود، (13)

(آرى در آن هنگام) هر كس مى‏داند چه چيزى را آماده كرده است! (14)

سوگند به ستارگانى كه بازمى‏گردند، (15)

حركت مى‏كنند و از ديده‏ها پنهان مى‏شوند، (16)

و قسم به شب، هنگامى كه پشت كند و به آخر رسد، (17)

و به صبح، هنگامى كه تنفس كند، (18)

كه اين (قرآن) كلام فرستاده بزرگوارى است ( جبرئيل امين) (19)

كه صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والائى دارد! (20)

در آسمانها مورد اطاعت (فرشتگان) و امين است! (21)

و مصاحب شما ( پيامبر) ديوانه نيست! (22)

او (جبرئيل) را در افق روشن ديده است! (23)

و او نسبت به آنچه از طريق وحى دريافت داشته بخل ندارد! (24)

اين (قرآن) گفته شيطان رجيم نيست! (25)

پس به كجا مى‏رويد؟! (26)

اين قرآن چيزى جز تذكرى براى جهانيان نيست، (27)

براى كسى از شما كه بخواهد راه مستقيم در پيش گيرد! (28)

و شما اراده نمى‏كنيد مگر اينكه خداوند -پروردگار جهانيان- اراده كند و بخواهد! (29)